Inhoud
- Soorten tekstuele citaten
- Bijzondere tekens
- Voorbeelden van korte aanhalingstekens
- Lange tekstuele citatievoorbeelden
- Parafraseren of citeren?
- Voorbeelden van parafrases
EEN tekstuele quote is een vorm van lenen van inhoud die dient om de lezer duidelijk te maken dat wat er wordt gezegd, de woorden van iemand anders zijn. Deze handeling wordt verwijzen genoemd en het stelt de lezer in staat te weten wanneer hij een auteur leest en wanneer hij de teksten leest die die auteur heeft onderzocht, en geeft ook informatie-aanwijzingen zodat hij naar het originele boek kan gaan om verder te verdiepen.
Telkens wanneer we een idee nemen dat al is gepubliceerd en er gebruik van maken, of dat we onderzoeken om onze eigen ideeën te doen ontstaan, moeten we rekenschap geven van waar alles vandaan komt en onderscheid maken tussen wat van ons is en wat vreemd is. Anders lopen we een plagiaat, een vorm van intellectuele oneerlijkheid die kan leiden tot straffen en problemen. Plagiaat is een vorm van diefstal.
Zowel de letterlijke citaties als de uiteindelijke bibliografie van een tekst worden opgesteld volgens gestandaardiseerde methodologische modellen. De bekendste zijn APA (American Psychological Association) en MLA (uit het Engels: Association of Modern Languages).
- Het kan u helpen: Bibliografische citaties
Soorten tekstuele citaten
- Korte aanhalingstekens (minder dan 40 woorden). Ze moeten in de tekst worden opgenomen, zonder de stroom of de lay-out te onderbreken. Ze moeten tussen aanhalingstekens worden geplaatst (die het begin en het einde van de originele tekst aangeven), vergezeld van een verwijzing in de bibliografische gegevens van het citaat:
- Jaar van uitgave van het boek. Dit is vooral belangrijk als er meerdere boeken zijn die door dezelfde auteur worden geciteerd, aangezien ze op jaarbasis worden onderscheiden.
- Nummer van de geciteerde pagina of pagina's. Meestal voorafgegaan door de afkorting "p." of "p." Bij meerdere pagina's worden de eerste en de laatste geciteerd, gescheiden door een kort streepje: pp. 12-16. In het geval van afzonderlijke maar onderbroken pagina's worden komma's gebruikt: pp. 12, 16.
- Achternaam van de auteur. In sommige gevallen, als de achternaam vóór het citaat is genoemd of als het duidelijk is van wie deze is, kan deze informatie tussen haakjes worden weggelaten.
- Lange aanhalingstekens (40 woorden of meer). Lange citaten moeten in een aparte alinea worden geplaatst, gescheiden van de linkermarge van de pagina met twee (2) tabs zonder inspringing en een punt minder in de grootte van het lettertype. In dat geval zijn aanhalingstekens van welke aard dan ook niet vereist, maar na de afspraak moet uw referentie bij de bovengenoemde gegevens worden opgenomen.
Bijzondere tekens
In beide gevallen van tekstuele citaten kunnen enkele van de volgende tekens, afkortingen of tekens voorkomen:
- Beugels []. De plaatsing in het midden van een kort of lang citaat van een tekst tussen haakjes betekent meestal dat de tekst ertussen geen deel uitmaakt van het citaat, maar van de onderzoeker is, die gedwongen wordt iets te verduidelijken of toe te voegen, zodat kan volledig worden begrepen.
- Ibid. of ibid. Latijnse uitdrukking die "identiek" betekent en die in de verwijzing wordt gebruikt om de lezer te vertellen dat een tekstueel citaat tot hetzelfde boek behoort dat eerder is geciteerd.
- cit. Deze Latijnse uitdrukking betekent "geciteerd werk" en wordt gebruikt in gevallen waarin er maar één werk is geraadpleegd door een auteur, waardoor het herhalen van de details ervan (aangezien ze altijd identiek zijn), alleen het paginanummer varieert.
- Et. naar de. Deze Latijnse afkorting wordt gebruikt voor de gevallen van werken met een hoofdauteur en talrijke medewerkers, te veel om in zijn geheel te worden vermeld. Daarom wordt de achternaam van de opdrachtgever genoemd en vergezeld van deze afkorting.
- Ellipsis (...). Ze worden gebruikt om aan de lezer aan te geven dat er een deel van de weggelaten tekst is, hetzij vóór het begin van het citaat, erna of er middenin. Ze worden meestal tussen haakjes gebruikt.
Voorbeelden van korte aanhalingstekens
- Zoals we kunnen zien in het onderzoek van Foucault (2001), is de notie van waanzin een integraal onderdeel van de rede, aangezien “er geen beschaving is zonder waanzin” (p. 45).
- Bovendien "bereikt de culturele consumptie in Latijns-Amerika zijn maximale niveau in relatie tot de stroom van politieke en commerciële discoursen, en niet, zoals in Europa, gearticuleerd vanuit de natiestaten" (Jorrinsky, 2015, p. 8).
- In die zin is het gemakkelijk om ons tot de psychoanalyse te wenden: "De doctrine van het zijn manifesteert zich als resultaat van de introjectie [castratie] van taal in het individu" (Tournier, 2000, p. 13).
- Dit is wat Elena Vinelli bevestigt in haar voorwoord bij het werk Elena Vinelli, wanneer ze bevestigt: 'Het is de socioculturele constructie van geslachten die de vrouwelijke subjectiviteit onderscheidt van de mannelijke' (2000, p. 5), en geeft ons inzicht in de feministische schijn dat ligt ten grondslag aan de roman van Sara Gallardo.
- Van deze onderzoeken valt niet veel meer te verwachten, behalve "de korte teleurstelling van het vinden van de onverwachte waarheid" zoals vermeld door Evers (2005, p. 12) in zijn beroemde onderzoeksjournaal.
Lange tekstuele citatievoorbeelden
- We kunnen dus lezen in Gallardo's roman (2000):
… Maar vrouwen passeren altijd in groepen. Ik verstopte me en wachtte. La Mauricia kwam langs met haar kan en ik sleepte haar mee. Elke dag daarna rende ze weg om me te zoeken, bevend van angst voor haar man, soms vroeg en soms laat, naar die plek die ik ken. In het huis dat ik met mijn hand heb gemaakt om bij mijn vrouw te wonen, in de missie van de Noorse gringo woont ze samen met haar man. (Blz.57)
- Hierop is het handig om de visie van de Franse auteur te contrasteren:
In universele religies, zoals het christendom en het boeddhisme, ontsnapt angst en misselijkheid op voorspel uit een vurig geestelijk leven. Welnu, dit spirituele leven, dat gebaseerd is op de bekrachtiging van de eerste verboden, heeft niettemin de betekenis van de partij ... (Bataille, 2001, p.54)
- Schrijven vormt een punt van ontmoeting en onenigheid voor de meest positieve en romantische opvattingen over het literaire feit, omdat het kan dienen voor onderscheidingen zoals die gemaakt door Sontag (2000):
Hier is het grote verschil tussen lezen en schrijven. Lezen is een roeping, een vak waarin men, door te oefenen, voorbestemd is om steeds meer expert te worden. Als schrijver verzamelt men vooral onzekerheden en angsten. (Blz.7)
- Dit concept van ‘worden’ is terug te vinden in het werk van de filosoof. De opheldering ervan lijkt echter een ingewikkelde zaak:
Worden is nooit het imiteren of doen van, of zich aanpassen aan een model, of het nu gaat om gerechtigheid of waarheid. Er is nooit een term om mee te beginnen, of om te bereiken of te bereiken. Noch twee termen die worden uitgewisseld. De vraag wat is jouw leven? Het is bijzonder stom, want als iemand wordt, verandert wat ze worden net zo veel als hij (...) De binaire machines zijn voorbij: vraag-antwoord, man-vrouw, man-dier, enz. (Deleuze, 1980, p.6)
- In de correspondentie tussen Freud en Albert Einstein is het dus mogelijk om het volgende te lezen:
… Je bent veel jonger dan ik, en ik kan hopen dat je tegen de tijd dat je mijn leeftijd bereikt, tot mijn 'supporters' zult behoren. Aangezien ik niet in deze wereld zal zijn om het te bewijzen, kan ik alleen nu op die voldoening anticiperen. U weet wat ik nu denk: "Trots anticiperend op zo'n hoge eer, geniet ik nu van ..." [Dit is een citaat uit Goethe's Faust] (1932, p. 5).
Parafraseren of citeren?
De parafrase is de herinterpretatie van een buitenlandse tekst, uitgedrukt in de woorden van de nieuwe auteur. In dit geval leest een onderzoeker de ideeën van een andere auteur en legt ze vervolgens in zijn eigen woorden uit, zonder op te houden aan het auteurschap toe te schrijven waarmee het overeenkomt.
In sommige gevallen wordt de geparafraseerde naam van de auteur tussen haakjes toegevoegd om te verduidelijken dat het niet hun eigen ideeën zijn.
Een tekstueel citaat daarentegen is een bruikleen uit de originele tekst, waarin de tekst waarnaar wordt verwezen helemaal niet wordt gebruikt of gewijzigd. In beide gevallen wordt het auteurschap van de originele tekst gerespecteerd: plagiaat is nooit een geldige optie.
Voorbeelden van parafrases
- Zoals in talrijke boeken over kwantumfysica genoeg is gezegd, blijken de absolute wetten van het universum waarmee de moderne mens het probeerde te onderzoeken en te begrijpen veel flexibeler en relatief (Einstein, 1960) dan eerder werd aangenomen.
- Het is echter niet zo dat de nieuwe nationale idealen afkomstig zijn van de meest conservatieve vleugel van de samenleving, maar eerder dat het een paradoxale alternatieve rol speelt in Latijns-Amerika van vandaag in het licht van het linkse populisme (Vargas Llosa, 2006) dat het belegerde. tijdens het zogenaamde "lange decennium".
- Opgemerkt moet worden dat soms een ding echter een ding is en niets meer (Freud, cit.), dus het is handig om te weten hoe de psychoanalytische interpretatie van kunst op tijd kan worden afgebroken, voordat we in biografisch determinisme vervallen.
- De antropologische trends van Zuidoost-Azië, zoals veel antropologen al hebben opgemerkt, bevatten elementen van culturele doorgang van minderheden die het aantrekkelijk maken voor bezoekers uit een hegemonische cultuur (Coites et. Al., 1980), maar niet voor de lokale buren. .
- Bovendien was Bataille in dit opzicht duidelijk, waarbij hij afstand nam van zijn positie van de typische mortuariumfascinatie van post-romantici, waarbij hij werk als ordening en repressie tegenover de fascinatie voor geweld plaatste (Bataille, 2001).
- Zie meer: Parafraseren
